Son zamanlarda gezdiğim en iyi sergiydi. Eski adıyla Çankaya Çağdaş Sanatlar Merkezi yeni adı ile Doğan Taşdelen Çağdaş Sanatlar Merkezi'nde geçtiğimiz haftalarda gittik bu sergiye. Eserler, detaylar ve perspektif nefisti. Kendi bakış açısından Araf çeşitlemeleri ile dolu olan sergi aslında dijitalmiş gibi görünen figürlerin büyük bir emekle canlı kanlı tuvale aktarılmış haliydi. Uzun zamandır bir sergiden bu kadar etkilenmemiştim. Fotoğraflar eserlerin güzelliğini asla aktarmıyor. O koca tuvalin 10 cm yakınından başlayarak yavaş yavaş geri giderek incelemelisiniz. Ya da tersi. Ama asla tek mesafeden bakmayın... Emeklerine sağlık Raşit Altun ... Artık sıkı takipçinim.
Çok merak ettiğim bir kitaptı. Uzun zaman da ertelemiştim okumayı. Sonunda dönem arası okudum. Aslında başlarda sıkıldım, kitabın geneli de öyle çok katmanlı, çok derin değildi. Karakterler hiç derin değildi. Fantastik bir olgu olduğunu biliyorum. Baştan beri fantastik bir dünya olsaydı bunu normal karşılardım ama normal bir dünyadan o fantastik dünyaya geçiş hiç mi bocalatmaz insanı ya da bocalama hiç aktarılmaz... O kısmı hoşuma gitmedi. Yine de konu klişe olsa da aracı fikri güzel ve sonunu da fena toparlamamış yazar. Hali hazırda benim için "çerezlik" tanımlamasının ötesine geçemedi.